شهرک توحید، فرزند ناتنی شهر گناباد

حاشيه نشيني در بسياري از كلان شهرهاي ايران قصه‌ای تكراري شده است، معضلي عظيم كه راه حل كوتاه مدتي نداشته و اقتصاد، فرهنگ و امنيت را به چالش كشيده است.

اما در شهرهای کوچک این مسئله اینقدرها عمیق نیست و یک مدیریت مناسب می‌تواند با توزیع حداقل امکانات مشکل را حل کند.

در شهرستان گناباد جاده اصلی و همیشه شلوغ سنتو، حریم امن ایجاد حاشیه نشینی تلخی شده که در نگاه اول توجه کسی را به خود جلب نمی کند، اما وقتی داخل زندگی آدم ها می شویم زخم ها یکی یکی سر باز می کنند.

بی عدالتی شهری، تمرکزگرایی و نرسیدن صدای مردم به گوش مسئولین اولین تصویر این شهرک مستضعف است که خبرنگار خبرگزاری ایسنا به میان این مردم رفته و با آنها به گفت‌وگو نشسته است که در ادامه می خوانید.

هادی علی پور به عنوان اولین نفر که باب صحبت صحبت را با آن باز کردیم، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، می‌گوید: اینجا ورودی شهر گناباد بوده، شهرک توحید معروف به سه راهی مند، شهرکی با حدود ۱۵۰۰ نفر جمعیت که فاقد یک پارک و فضای سبز برای استفاده مردم و به ویژه کودکان و نوجوانان بوده و تنها یک پارک کوچک وجود داشته که مکان ان نیز جهت احداث خانه بهداشت مورد استفاده قرار است.

وی همچنین با اشاره به نبود زمین و سالن ورزشی در این شهرک تصریح می‌کند: یک مکان مشخص برای ورزش جوانان و نوجوانان در این شهرک نبوده و در هر جایی که این کار انجام می‌شود برای مردم مزاحمت بوجود آورده است.

وی ادامه می‌دهد: در انتهای یکی از کوچه و در حاشیه مسیر رودخانه فصلی تور والیبال نصب نموده ایم که به دلیل همجوار بودن با منازل مردم، همیشه با مخالفت ساکنین مواجه می‌شود.

علی پور خاطرنشان می‌کند: مسئولین تاکنون قول‌های زیادی به این مردم داده اند ولی تاکنون به عهدشان وفا نکرده اند.

این شهروند ساکن شهرک توحید با اشاره به ضرورت احداث یک سالن ورزشی در این شهرک، اظهار می‌کند: با توجه به جمعیت بالای ساکن این شهرک و اینکه اکثر این افراد از استعداد ورزشی زیادی برخوردار هستند و همچنین فاصله زیادی تا سایر فضاهای ورزشی شهرستان وجود دارد، احداث سالن ورزشی در این شهرک از اهمیت بالایی برخوردار است.

وی اضافه می‌کند: من خودم در لیگ دسته یک والیبال گناباد بازی می‌کنم و همیشه برای رفت و آمد به داخل شهر جهت تمرین با مشکل جدی مواجه هستم.

حسین غریب زاده دیگر شهروند این شهرک نیز در گفت‌و‌گو با ایسنا، در خصوص احداث سالن ورزشی بیان می‌کند: درخواست ما از مسئولین احداث یک سالن ورزشی برای این مردم است.

وی همچنین عنوان می‌کند: بعضی از مواقع اتفاق می‌افتد که بازی این بچه ها در زمین حاشیه رودخانه موجب آزار و اذیت، نه تنها برای خانواده‌ام بلکه برای سایر همسایگان شده است، اما چاره ای نیست و باید این جوانان یک مکانی برای ورزش کردن و پرکردن اوقات فراغت خود داشته باشند.

مریم زنگوئی شهروند دیگر ساکن شهرک توحید گناباد نیز در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایسنا، با بیان اینکه حق این مردم است که جائی برای ورزش کردن داشته باشند، اضافه می‌کند: بارها به مسئولین و به ویژه اداره ورزش و جوانان مراجعه کرده‌ام اما تاکنون هیچ گونه توجهی نشده و این بی انصافی است.

وی تأکید می‌کند: در بعضی موارد این بچه‌ها مجبور شده‌اند بعدازظهرها از دیوار مدرسه بالا روند و در حیاط مدرسه ورزش کنند که این کار نیز خلاف قانون است.

زنگوئی عنوان می‌کند: این بچه‌ها اگر جایی برای ورزش داشته باشند هیچ گاه منحرف نشده و آسیب‌های اجتماعی نیز به حداقل می‌رسد، ضمن اینکه از نگرانی خانواده‌ها نیز کاهش پیدا می‌کند‌

صغری تاجی یکی دیگر ساکنین این شهرک نیز در گفت‌وگو با ایسنا، این وضعیت را در شأن این مردم نمی‌داند، عنوان می‌کند: به دلیل یک طرفه بودن مسیر جاده سنتو، اکثر وسائل نقلیه از این شهرک عبور می کنند که این کار امنیت ساکنین به ویژه کودکان را به خطر می اندازد.

وی اضافه می‌کند: تمامی خیابان ها و کوچه های این شهرک نیز بن بست بوده و باراها شده که حتی ماشین اورژانس در پیدا کردن مسیر با مشکل مواجه شده است.

تاجی اظهار می‌کند: انتظار ما از مسئولین این است که با توجه به جمعیت بالای ساکن شهرک، یک سرویس مینی بوس را برای ما در نظر بگیرند و یا حداقل وسایل نقلیه عمومی که از مسیر خیابان سعدی عبور می کنند در یک ساعت مشخصی از این شهرک نیز عبور کرده تا مردم و بخصوص زنان مجبور نباشند این مسیر طولانی شهر تا حاشیه خیابان سعدی را پیاده طی کنند.

در ادامه این گزارش به همراه مردم به حاشیه رودخانه رفتیم؛ رودخانه ای که سال ها قبل آب در آن جریان داشته ولی الان در محاصره زباله ها قرار داشته که زندگی زیست مندان حریم رودخانه را مورد هدف قرار داده است.

نساء افشاری از ساکنان حاشیه آن رودخانه در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایسنا، می‌گوید: در گذشته آشغال‌های حریم این رودخانه توسط شهرداری جمع آوری می گردید ولی الان چند سال است که این کار انجام نمی شود.

وی خاطرنشان می‌کند: در کل این شهرک یک سطل زباله یافت نمی شود و در این مورد چندین بار قبلا به شهرداری مراجعه نموده ایم که به ما اعلام کرده اند صلاح نمی دانیم در این شهرک سطل زباله گذاشته شود.

افشاری عنوان می‌کند: همچنین تنها دبستان این محل به دلیل کم بودن تعداد دانش آموزان مختلط بوده، اما سرویس بهداشتی مدرسه مشترک است که این یکی از مشکلات اساسی بوده که بعد از پیگیری

 های بسیار انجام شده به ما قول داده اند که یک سرویس بهداشتی جدید بسازند.

زهرا احمدی در شهروند ساکن شهرک توحید نیز در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به یکپارچگی آراء مردم این شهرک و وحدت آنها ، عنوان می‌کند: متأسفانه قبل از رأی گیری و در زمان انتخابات هر کاندیدایی که به این شهرک مراجعه می کند قول های زیادی به مردم می دهند ولی بعد انتخابات کلا قول هایی که داده اند و ما مردم را فراموش می کنند و پشت سرشان را نیز نگاه نمی کنند.

وی در ادامه می‌گوید: مردم این شهرک همیشه پای انقلابشان ایستاده اند و به خاطر یک شخص و یا یک گروه، نظامشان را زیر سؤال نمی برند و همیشه در تمامی انتخابات ها و راهپیمائی ها و حتی نمازجمعه در صف اول هستند ولی مگر ما ایرانی نیستیم؟ چرا هیچ کس به دادمان نمی رسد؟

مریم کریمی پور از دیگر ساکنین این شهرک نیز در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، اظهار می‌کند: در کارگاه اشتغال زنان این شهرک انواع شیرینی محلی پخت شده و همچنین سرویس آشپزخانه و غیره نیز تهیه می شود؛ ضمن اینکه زنان این شهرک توانایی پخت انواع آش گنابادی و غیره را نیز داشته و تعداد زیادی نیز هنرهایی نظیر بافتنی و غیره را دارند.

وی اضافه می‌کند: این شهرک در کنار جاده سنتو واقع شده و اگر مثل خیلی از شهرک های کنار جاده در شهرهای کشور، یک بازارچه محلی برای عرضه محصولات و توانمندی های ساکنین و به خصوص زنان وجود داشته باشد می تواند باعث رونق اقتصادی مردم و اشتغال پایدار گردد.

کریمی‌پور به بیکاری به عنوان مهمترین مشکل مردم این شهر اشاره و تصریح می‌کند: اکثر زنان و مردان این شهرک دارای حرفه و هنرهای خاصی هستند که در صورت ایجاد این بازارچه محلی، قطعا از این کار استقبال خواهند نمود.

قصه زندگی این مردم مثل همه حاشیه نشین ها دردآور بوده اما می شود کاری کرد تا ترنم زندگی خوش نواتر باشد.

شاید خیلی از این آدم‌ ها به‌ خاطر اینکه صرفا در حاشیه شهر زندگی می ‌کنند از نگاه ها دور مانده و رها شده و مانند یک فرزند ناتنی طرد شده اند، اما بایستی برای رفع مشکلات آنها گام برداشته شود؛ البته برای حل این مشکلات نه تنها متولیان خدمات شهری، بلکه تمام دستگاه های مسئول دیگر نیز باید پای کار بیایند.