چراغ های روشن رقابت انتخاباتی

آیا شانسی برای نفر سوم خواهد بود ؟ !

 با توجه به تقسیمات کشوری ایران، همیشه پایتخت رکن اصلی در تولید، توزیع ومصرف قدرت بوده است به این معنی که هرگاه پایتختت سقوط می کرد کشور سقوط می نمود و یا بحرانی در پایتخت شکل می گرفت مجموعه فضای کشور بحرانی می شد. در این میان هر یک از جزء های کشور ایالت یا استان می توانست رابطه ی بهتر با پایتخت ایجاد کند قطعاً یک سر و گردن از دیگر استان ها جلو می افتاد. روابطی که زمانی ایلیاتی و فامیلی و گاه یهم حزبی و صنفی است .
شهرهای کوچک در این گیر و دار وضع اسف بارتری دارند: شهر کوچک باید در ابتدا روابط حسنه ای با مرکز استان داشته باشند تا کار به جایی ببرند و شاید گذرشان هیچ گاه به پایتخت نیافتد.
 مجلس شورای اسلامی به عنوان مردمی ترین نهاد قدرت در این میان نقش بزرگی برای شهرهای کوچکتر ایفا می کند،

 داشتن نماینده ای که مستقیم با پایتختت در ارتباط باشد و بتواند فضای حاکم در حوزه انتخابی اش را برای پایتخت نشینان منتقل کند فرصت هایی را ایجاد خواهد نمود که نتیجه آن استفاده از راه های میان بر در مسیر توسعه بیشتر خواهد بود. از همین رو است که نماینده بسیار اهمیت می یابد و فردی  که این جامعه را می پوشد شرایط برتری را می طلبد.
 انسانی که از خانه های مخروبه محروم ترین روستاها تا اتاق های مجلل وزیر واردشود و حلقه ی واسط باشد برای ارتباط این دوخانه با همین رویکرد به نظر می رسد یک نماینده مناسب برای شهرهای کوچک را باید در دو سطح بررسی کرد.

 1- شخصیت فردی  2- مدیریت منطقه محور
 – با توجه به این که اکثر قریب به اتفاق نخبگان و رجل کشور در پایتخت جمع می باشند و هیئت حاکمه نیز گروهی از همین الیت ها هستند. پذیرفته شدن در این میان و به قول معروف آدم حساب کردن هر کسی سهل الوصول نخواهد بود. به عبارت دیگری نماینده باید از نظرشان اجتماعی، مدارج علمی و نفوذ شخصیتی در سطح بالایی قرار بگیرد تا افکارش جهت ده تصمیمات باشد و به قول دوستی شماره اش در گوشی های همراه مسئولین ذخیره شود.
 مدیریت منطقه محور- شخصیت شرط لازم است ولی شرط کافی نیست. فرد نخبه و برجسته ای که نماینده شهر کوچکی شده است توانایی خاص دیگری را نیز می طلبد و آن نوعی گرایش ناسیونالیستی مثبت در مسیر فعالیت هایش است حقیقت این است که یک نماینده به تنهایی یک در میان ۲۹۰ نفر است و در شرایط عادی چیزی عاید او نخواهد شد. فردی در این میان پیش خواهد بود که همیشه فکرش در پایتخت و میان جلسات آن نباشد. او باید علاقه ای خاص به موطن خود داشته باشد که به دنبال خود شناخت تمام پتانسیل ها و ظرفیت های را بیاورد. فردی باید نماینده شود که بتواند طرح ها و برنامه ها و به دنبال آن بودجه ها را به سوی حوزه انتخابی اش مدیرت و تقویت کند و هم حاکمان را راضی نگه دارد و هم سرمایه داران را توجیه کند. عامیانه اش اینکه آچار فرانسه باشد .
نخبه خاموش  برازنده صندلی مجلس نیست.  البته در این میان وظیفه ملی نماینده به عنوان قانون گزار جایگاه خود را دارد که صد البته باید اولویت اول هر نماینده ای باشد و علی القاعده با بحث مورد نظر ما در یک راستا قرار بگیرد

.
تجربه به ما می گوید در شهرستان کوچک ما گناباد کمتر مردانی این گونه پیدا م شوند چنانکه افرادی با شخصیت فردی برجسته در دولت های گذشته داشتیم که تا مقام معاون و مشاور  رئیس جمهور رسیدند ولی به دلیل نداشتن شاخص دوم که همان نگاه ناسیونایستی مثبت به منطقه باشد حاصلی برای ما نداشته است. از طرفی کم انسان هایی در شهرستان نداریم که حاضرند هر نوع تلاشی برای موطن خود انجام دهند و توانایی چانه زنی و کار اجرایی فراوان نیز دارند ولی به دلیل نداشتن برجستگی شخصیتی یا نداشتن مدرک علمی یا ادبیات سخنوری نخبه گرا موفقیتی برای راه یابی به سطوح بالا نداشته اند و حداکثر در گوشه ای از شوراهای شهر یا روستا متوقف شده اند. 
ابه نظر شما نتخابات در شهرستان چگونه خواهد بود؟ گمان می رود با توجه به  جریان های موجود در کلیت شهرستان و گفت و شنود هایی که در میان گروه های صاحب نفوذ شهرستان دیده می شود  و با توجه به نظرسنجی های محدود و ضعیفی که انجام گرفته ، دو نفر برتر دوره قبلی انتخابات مجلس این بار نیز در صدر افکار عمومی جولان می دهند .

\

 مهدی مهدی زاده و محمود مدنی صحبت از این دو نه از نوع تبلیغات انتخاباتی است بلکه قرار دادن آن ها در قالب همان دو شاخص است که بیان گردید.
 دکتر مهدی مهدیزاده ۱۶ سال نماینده شهرستان و ۱۲ سال نائب رئیس دوم کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی بوده است. دکترای ریاضی از دانشگاه فرانسه است و بیش از ۳۰ سال استاد در دانشگاه علم و صنعت تهران بوده است که حداقل نتیجه آن آشنایی با انبوهی از مدیران سطح اول کشور از زاویه استاد و شاگردی است.
 از خانواده مذهبی و مستضعف بوده که کارگری در سنین نوجوانی از ویژگی ها و افتخارات او محسوب می شود و سلامتی مالی او بر همگان محرز است
 دکتر محمود مدنی  4 سال نماینده مجلس و رئیس کمیته محرمانه کمیسیون اصل نود است. اجتهاد از حوره علمیه قم دارد و استاد دانشگاه است. روحانی بودن و سادات بودن نوعی شان برای او ایجاد کرده است که در طبقه حاکم ما کاملاً‌محترم شمرده می شود تربیت شده در خانواده ای روحانی و سرشناس است و  آشنا با توده مردم . مولف هفت کتاب و از شخصیت های محوری اصول گرایان مستقل.
 ذکر این موارد  فقط برای تقریب به ذهن بود و گرنه بسیاری از جنبه های شخصیتی آقایان بر همه همشهری ها روشن است.
 به نظر می رسد شخصیت فردی به عنوان اولین عامل برای نمایندگی در هر دونفر از کاندیداها در سطح بالایی قرار دارد و گروهی از پایتخت نشینان آن ها را در جمع خود می پذیرند.
 

اما شاید بیشترین اختلافات در قسمت دوم باشد آنجایی که فرد باید منطقه را خوب بشناسد و برایش دل بسوزاند و نتیجه اش جذب طرح ها و سرمایه ها باشد. دیدگاه های مردم برای انتخاب اصلح از همین جا جدا می شود و رای ما می شکند.
عملکرد قابل ت