من به مهندس موسوی رای می دهم چون….

۱. به موسوی رأی می دهم چون اکثریت قریب به اتفاق آنها که زمان نخست وزیری او را به یاد دارند، هنوز خاطره ی خوش مدیریت موفق او را از یاد نبرده اند. مردی که در دهه ی چهارم عمرش یک کشور در حال جنگ را به شایستگی اداره کرد. بدون شک در دهه ی ششم زندگی اش برای ادراه ی ایرانِ در حال بحران، و سوء مدیریت مناسب ترین است.

 2. به موسوی رأی می دهم چون معتقدم جغرافیای سیاسی حاکم بر ایران چنان است که در شرایط حاضر، هیچ فردی به جز مهندس موسوی با گفتمان برآمده از دوم خرداد ۷۶، اقبال تکیه بر مسند ریاست جمهوری را ندارد.

 3-به موسوی رأی می دهم چون صاحب گفتمانی جدید و جریان ساز است؛ گفتمانی که نه در دنباله روی از خاتمی خلاصه می شود، نه با نظام فکری هاشمی تطابق دارد، و نه قابل مقایسه با دیدگاه احمدی نژاد است. گفتمانی است که عدالت در آن قدر دیده، بر صدر می نشیند، اما نه تنها عرصه را بر آزادی و قانون تنگ نمی کند، بلکه آن دو را مقدمه ی واجب برای این آرمان می داند؛ گفتمانی که به ایثار و شهادت ارج می¬نهد اما عقلانیت و تدبیر را در آنها ذبح نمی کند؛ گفتمانی که از اندیشه های امام خمینی بیشترین بهره را می برد، اما نقش زمان و مکان را در تفسیر آرای امام از یاد نمی برد؛ و گفتمانی که ارزش های اصیل دینی را پاس می دارد، اما از آنها چماقی برای سرکوب نمی سازد.

 5. به موسوی رأی می دهم چون پیش بینی پذیر است و به راحتی می توانم حدس بزنم چه کارهایی از او برمی آید و انجامش می دهد و چه رفتارهایی را باور ندارد و انجام نمی دهد. یکی از بدترین ویژگی های یک مدیر این است که نتوانی پیش بینی کنی که اگر فلان رخداد و بهمان بحران پیش رویش سبز شد، چه طیف از واکنش ها را می توان از او انتظار داشت.

 6. به موسوی رأی می دهم چون در گفتارش صریح است و خوش آمد و بدآمد کسی را در نظر نمی گیرد. صاف و پوست کنده می گوید گشت های ارشاد را جمع می کنم، نظارت استصوابی را قبول ندارم، ملی¬مذهبی ها را خائن نمی دانم، به فعالیت تشکل های دانشجوییِ فاقد پسوند «اسلامی» باور دارم، به پیشرفت فناوری هسته ای پای بندم، فرهنگ جهاد و شهادت را پاس می دارم، اصول انقلاب اسلامی را فراموش نمی کنم، به ولایت فقیه پای بندم و … .

 برگرفته از سایت قلم