پایگاه خبری شهرستان گناباد  در نظر دارد سلسله مباحثی را با کاندیدا های هشتمین دوره مجلس آغاز کند. از همین رو به عنوان اولین گزینه سراغ حجت الاسلام مهدی خطیب یکی از این افراد رفتیم . 

 این نوع مصاحبه ها فقط برای ایجاد فضای تبادل نظر و شناخت افرادی است که چه نماینده شوند و چه نشوند جزو نخبگان و رجل شهرستان در گوشه و کنار کشور هستند و نباید از یاد بروند.   بررسی و شناخت بیشتر برعهده مخاطبان گرامی می باشد

 ما جلودار انقلاب در گناباد بودیم. کسی غیر از خطیب جرات نداشت جلو حکومت بایستد.

من موقع تبلیغات می دیدیم که بعضی می پرسیدند: نظر علماء گناباد درباره شما چیست؟ متاسفم،  باید از من بپرسند. نظر شا درباره علماء گناباد چیست؟

 شرایط فعلی مایوس کننده است علی رغم شعارهایی که عده ای می دهند

بیست سال جامعه گناباد حاضر نشدند به آخوند رای بدهند.!

بنده شخصاً معتقدم استان خراسان رضوی یک برکاتی دارد. اصلاً‌ وابسته بودن  به امام رضا یک چیز دیگری است.

………

حجت الاسلام مهدی خطیب را خیلی ها می شناسند ، به ویژه نسل اول انقلاب. او در دوره ششم و هفتم برای نمایندگی مجلس شورای اسلامی از شهرستان گناباد کاندیدا شده بود. دوره هفتم در حالی دارد به  پایان می رسد که او این بار نیز تصمیم به آمدن گرفته است. سراغشان رفتیم تا از دیدگاه ها  و اولویت های فکری  ایشان بیشتری بدانیم.

مهدی خطیب در سال ۱۳۳۴ در کوی شرقی به دنیا آمد . مدتی را درحوزه ای علمیه گناباد و دوره کوتاهی در دلویی درس آموخت و سپس راهی مشهد شد. نوجوانی بیش نبود که با جلسات مقام معظم رهبری در مسجد کرامت ، چهار راه نادری ، وارد فضای مبارزه انقلابی شد. خودش  می گوید :  جلسات آیت الله خامنه ای به حدی حماسی و شور آفرین بود که یا نباید می رفتی یا اگر می رفتی به حدی شیفته  فرمایشات ایشان میشدی که ترک جلسه قابل تحمل نبود. من با تمام وجود شرکت می کردم و شب ها به پیاده کردن سخنرانی آقا از نوار مشغول می شدم و ساعاتی از روز را به دعوت مردم جهت شرکت در مجالس ایشان می پرداختم "
اوایل سال ۱۳۵۴ به دنبال تعقیب ساواک به تهران فرار می کند و پس از یک سال زندگی مخفی در  مدرسه شاهچراغ راهی قم می شود.

حال نزدیک انقلاب است و او در قم به یاد گناباد می افتد. حجت الاسلام خطیب معتقد است گناباد ما دیر وارد فضای انقلاب شده است . او در این باره می گوید :
" من تا جمعه سیاه قم بودم و هرجا که تجمعی علیه رژیم بود تالاش می کردم شرکت نمایم تا اینکه پس ۵۷ میدان ژاله ، شهداء امروز، از فاجعه فراموش نشدنی هفده شهریور زنگ زدم گناباد گفتند هیچ خبری آن جا نیست. من هم با شهید بزرگوار حجت الاسلام پیشاهنگ تماس گرفتم و هر دو راهی گناباد شدیم. آن موقع فقط یک تحرک آرامی  در مسجد خواجه ها- جامع قدیم- به دنبال سخنرانی حاج آقای حکمت  در یکی از شب های ماه مبارک رمضان به وقوع پیوسته بود. به هر حال اولین راهپیمایی من بودم شهید پیشاهنگ بود و حاج آقای باصری. ما از فلکه تا پمپ بنزین با جمعیت تقریباً ۸۰ تا ۱۰۰ نفر آمدیم و  سد مخوف رژیم شاهی را شکستیم. "

مهدی خطیب ذکر این مطلب را لازم می داند که  خیلی ار حقایق تاریخ انقلاب گناباد  گفته نشده است و درباره برخی افراد اجحاف شده است .
"  ما جلودار انقلاب بودیم. کسی غیر از خطیب جرات نداشت جلو حکومت بیاستد. روی ماشین تنها طلبه ای  که  در تظاهرات چند هزار نفری شهرستان علیه رژیم پهلوی فریاد مرگ بر شاه را سر داد بنده بودم. بله پس از شکستن قدرت پلیس و ژاندارم شاه  در شهرستان افراد دیگری پیدا شدند که به یاری ما بشتابند گرچه طلاب مجاهد گنابادی ساکن مشهد در مقاطع  مختلف به شهرستان عزیمت می نودند و نسیم  دل انگیز  انقلاب را به وزش می آوردند. هنوزصحنه شورانگیز و حماسی آن روزی که مردم تصمیم داشتند برای اولین بار از جلوی شهربانی تظاهرات کنند و از مرکز شهر به سمت کوی شرقی حرکت کنند از خاطر  فرزندان انقلاب و نسل اول انقلاب پاک نشده است که بعضی از روحانیون اعتراض شدیدی کردند و گفتند تو مردم را به کشتن می دهی گفتم من و این مردم همگی می خواهیم کشته شویم که متاسفانه چند تن از علما  جدا شدند. ما سه روحانی ماندیم و جمعیت عظیم مردم متدین و انقلابی. من موقع تبلیغات می دیدم  که بعضی از نسل دوم و سومی های انقلاب می پرسند که نظر علماء گناباد در مورد شما چیست ؟  از این پرسش خیلی متاثر و متاسف می شدم چرا که باید از من بپرسند که نظر شما درباره علماء گناباد چیست ؟

او در ۲۱ بهمن ار گناباد خارج می شود و به تهران باز می گردد. در آن زمان مسئول شورای شهر مردآباد ، یکی از شهرک های اطراف کرج می شود. ۴ سال آنجا بود و به گفته خودش  موفقیتش در این شهر نمونه خوبی از توانایی او  در مدیریت است .
 " در سال ۱۳۵۸ من به مردآباد کرج رفتم. آنجا پاتوق شاه دوستان بود. کاخ شمس یک طرف. ویلای ولیعهد یک طرف. کاخ مادر شاه هم یک طرف. ۱۶ هزار جمعیت در کنار این کاخ از کمترین امکانات رفاهی برخوردار نبودند. اکنون آن محل ماه داشت نام گذاری شده است، کاخ مادر شاه را دبیرستان کردیم، مخابرات، برق، بخشداری و همه چیز آوردیم."  
او سپس نماینده امام در جهاد کرج، ریئس بنیاد شهید کرج ، نماینده کمیته انقلاب در کرج  و نماینده استاندار در کرج می شود. سپس ۶ سال د
ر عقیدتی سیاسی نیروی هوایی ارتش خدمت می کند و آنگاه وارد سازمان تبلیغات اسلامی می شود.
از حجت الاسلام می خواهیم تحلیلی از فضای فعلی شهرستان ارائه دهند .

"    گناباد قدمتش دارد به اندازه قدمت خود ایران. اما اکنون گناباد با همه نخبگان و مردان فرهنگی که دارد از فقیرترین شهرهای کشور است، گناباد نخبه پرور بوده است اما نخبه گریز هم بوده است. گناباد مانند یک گوشت قربانی تکه تکه شده است، شرایط فعلی مایوس کننده است علی رغم شعارهایی که عده ای می دهند الان چند جوان را شما می توانید بیابید از قشر تحصیل کرده که حاضر باشد برگردد و زندگی اش را در گناباد بگذراند؟
برای اینکه فقر فرهنگی بسیاری وجود دارد. الان وضعیت نهادهای فرهنگی را ببینید. ما چند کتابخانه مجهز به ابزار مدرن داریم ؟ چند آموزشگاه داریم؟ یا امروز آموزشگاه انگلیسی و فرانسه چندتا داریم؟ با چه تعداد داوطلب؟ ما چند پارک داریم که جوانان اوقات بیکاری را آنجا سر کنند و مشکلی هم ایجاد نشود.
اما شهرستان کلی نخبه در خارج از شهرستان دارد. در دولت نفوذ داریم. اما فضا قفل شده است. گویی هیچ زمینه ای برای رشد نیست. "

مهدی خطیب  مدتی است که درس خارج فقه را نزد آیت الله العظمی خامنه ای آغاز کرده است . او چند سفر به هندوستان داشته است و ۲ سال نیز کارشناس فرهنگی در پاکستان بوده است. به همین خاطر است که اکثر نگاه ایشان به شهرستان از زاویه فرهنگی است. او تحلیل جالبی در مورد انتخابات  مجالس گذشته  ارایه می دهد که قابل تامل است : 
" بیست سال جامعه گناباد پشت به روحانیت کرده بودند . بیست سال جامعه گناباد حاضر نشدند به آخوند رای بدهند. آقای فرزانه عنصری نبود که باید در انتخابات گناباد شکست می خورد. ایشان یک طلبه ارزشمند، زندان رفته و از افتخارات ماست من افتخار دارم دو دور در انتخابات شرکت کردم. و در فرستادن یک طلبه به مجلس نقش داشتم و این برای من خیلی مهم است که مردم فهمیدند اگر باز هم اگر یک نفری پیدا شود که کاری برایشان بکند این یک روحانی خواهد بود. بنابراین معتقدم که در انتخابات گذشته شکست نخوردم."

هر کاندیدایی در مورد تقسیمات  جدید در شهرستان و ادامه این روال مورد سوال قرار می گیرد . در مورد  جدایی بجستان و شرایط  دیگر شهرها  مهدی خطیب آینده زیاد روشن را  نمی بیند.
" تقسیم هایی که درون شهرستان انجام شد چرا باید انجام شود ؟ دو حالت وجود دارد از نظر اینکه بودجه افزایش می یابد کاملاً ‌مثبت است. نکته منفی این است که محوریت به هم می خورد اگر همه محور شوند. عملاً قدرت کم می شود نفوذ کم می شود ممکن است رقابتی ایجاد شود که تخریب کننده باشد.
اگر شهرستان شدن بجستان واقعاً به معنای استقلال کامل باشد مثبت است  الان آقای رئیس جمهور یک شهرستان های مجازی ایجاد کرده است. مگر یادتان نیست در همین سفرشان به شهرستان گفتند: جمعیت بجستان به جد نصاب نرسیده است. پس قضیه چیست؟

اگر بنا باشد اسم شهرستان را داشته باشند و در عین حال جریان اجرای قانون مانند سابق باشد قطعاً مضر است و وضع بدتر خواهد شد. منظور این است که همه ادارات مستقل باشند و مدیران از گناباد برای قسمت های از بجستان تصمیم نگیرند.باید استقلال کامل باشد وگرنه در زمان انتخابات اختلافات به بیشترین حد خواهد رسید و کاخک و بجستان و بیدخت و گناباد به جان هم خواهند افتاد.
الان هم اختلافات کم نیست. مثلا طلبه ای به من می گفت: من به فلانی چون از فلان بخش است رای نخواهم داد. بدون اینکه حتی فکر کند آن نماینده چه می گوید و چگونه می اندیشد. ما مسلمانیم. نظام اسلامی اولین کاری که باید بکند ایجاد اتحاد است. "

خراسان جنوبی یا خراسان رضوی ؟ سوال بعدی ما این بود.
" این صحبت ها حرف های انسان های تنگ نظر است تحلیل های بسیاری شنیده می شود. بنده شخصاً معتقدم استان خراسان رضوی یک برکاتی دارد. اصلاً‌ وابسته بودن  به امام رضا یک چیز دیگری است. به برکت علی بن موسی الرضا خیلی آدم ها آنجا نظراتشان عوض می شود. به نظر من مسئولین هستند که باید نگاهشان را عوض کنند وگرنه اینجا و آنجا ندارد.در نگاه اسلام من مطرح نیست ما مطرح است. گناباد و بجستان مطرح نیست انسان مهم است."
رئیس مطالعات و برنامه ریزی  اداره امور اجتماعی ایرانیان خارج از کشور در مورد توانمندی های خودش برای کرسی مجلس می گوید :

"  بعد از انقلاب من همیشه کار فرهنگی کرده ام و مشکل شهرستان را هم مشکل فرهنگ می دانم. در کار فرهنگی هم انسان باید نقدپذیر و دارای تحمل زیاد باشد باید با یک نگاه فراحزبی وارد انتخابات شد.
من دچار نوعی مظلومیت شده ام. در نهادی که من کار می کنم طوری نیست که به چشم بیاید. کار ما فرهنگی است. مثلاً در هند یک سال مبارزه کردم و جریان مسمومی که بین مسلمانان آن جا بود حل کردم. هنوز با آنجا ارتباط دارم و کار می کنم  .آنها به من لقب لیدر دادند و تمام مشکلاتشان را با من مطرح می کنند و درخواست ارائه راه حل می نمایند.من یک توانمندی هایی در خودم می بینم که جلو آمدم و به هیچ جریان و یا حزبی هم مرتبط نیستم. نه گرایش صد در صد به اصول گرایان دارم و نه به اطلاح طلبان."
در پایان او  از مشکلات فرهنگی گفت و از مردم گناباد هم تشکر کرد
"من افتخار می کنم که گنابادی ام و به همه آنهایی که به من رای دادند یا نداد
ند احترام می گذارم، آن دوستانی که شب انتخابات پس از چند شب و روز  تلاش بدون منت پس از آنکه نتیجه روشن شد در دفتر ما گریه کردند که من رای نیاوردم و حتی دوستانی که در دوره ششم  با تمام خلوص با وضو در ستاد من بودند و در مجلس هفتم عکس من را پاره کردند به همه احترام می گذارم و گله ای ندارم
ان شاء الله در آن دنیا شرمنده خداوند نباشیم . از شما جوانان عزیز هم متشکرم."

.