معرفی واژگان گنابادی

دسته: تاريخ و فرهنگ
یک دیدگاه
چهارشنبه - ۳۰ شهریور ۱۳۹۰

در ادامه بررسی لهجه گنابادی از کتاب ارزشمند ای خوش او روزها ، اشعار اسفندیار فیاضی، لغات ف ق ع غ را  تقدیم می کنیم 

 

 

 

 

 

 

.

.

 

عَرْزِنَه‌                ar zena :                      گریه‌ می‌کند

 ——————————–

 عَرَقچی‌              areq-ci :                       کلاه‌ توری‌ سفیدی‌ که‌ از نخ‌ بافته‌ می‌شود

 ——————————–

 عَلِّتوک‌               alletuk :                       مریض‌

 ——————————–

غالْ غالْ              gہl-gہl :             سوراخ‌ سوراخ‌

 ——————————–

 غ’الِ مُرغُوْ                      qہl-e morqu :               لانه‌ مرغان‌

 ——————————–

 غال‌ مُونج‌                       qہl-e monj :                 لانه‌ زنبور

 ——————————–

 غربتا                 qorbetہ :                      کولی‌ها

 ——————————–

 غِرَّه‌                  qerra :             مغرور

 ——————————–

 غِزغَهْ                qezqa :                        پاتیل‌های‌ بزرگ‌ مسی‌

 ——————————–

 غِلبیر                 qelbir :                        غربال‌

 ——————————–

  ف’اطُمْ گُلی‌                     fہtom-goli :                  فاطمه‌ گلی‌ – نام‌ نوعی‌ زردآلو

 ——————————–

فِتور                   fetur :             داد و فریاد ـ ناله‌ و شیون‌

 ——————————–

 فَرْت‌ شُو             fart  ىu :                     پرت‌ شد

 ——————————–

 فَرِغِس‌               fareqes :                     فارغ‌ است‌ – راحت‌ است‌

 ——————————–

فِرموک‌                fermuk :                      دوک‌ نخ‌ پارچه‌ بافی‌

 ——————————–

 فِرَوو                 fervu :             فراوان‌

 ——————————–

 فِنّ’اغْ                 fennہg  :                      دماغ‌

 ——————————–

 فِنْجو                 fenju :             فنجان‌ – کاسه‌ای‌ بود بزرگ‌ و مسی‌ که‌ ته‌ آن‌ سوراخ‌ ریزی‌ داشت‌ و هنگام‌ تقسیم‌ آب‌ قنات‌ آن‌ را بر روی‌ آب‌ در داخل‌ ظرف‌ بزرگتری‌ قرار می‌دادند و هر بار که‌ پر می‌شد می‌گفتند یک‌ فنجان‌ آب‌ رفته‌ است‌ که‌ در گناباد تقریباً برابر با ۵/۷ دقیقه‌ بود.

 ——————————–

 فَنْد                    fand :              فریب‌ ـ کلک‌

 ——————————–

 فِنْدوُفُلُوس‌                        fand_o_filus :              دوز و کلک‌

 

 

 

 

 

 ——————————–

 قافِ نِیْ              qہf_e  ney :                  شکاف‌ نوک‌ قلم‌ نی‌ – کنایه‌ از خیلی‌ لاغر

 ——————————–

 قَبل‌                   qabol :             چوبی‌ است‌ کلفت‌ که‌ آنرا در بالای‌ پارچه‌ بافی‌ نصب‌ کرده‌ و وسائل‌ را از آن‌ آویزان‌ می‌کنند همچنین‌ چوبی‌ که‌ در طویله‌ در بالا و نزدیک‌ سقف‌ نصب‌ می‌شد و ماکیان‌ شب‌ هنگام‌ بر روی‌ آن‌ می‌خوابیدند.

 ——————————–

 قِپُّو                   qeppu :                       ترازوی‌ یک‌ لنکه‌ بزرگی‌ که‌ با یک‌ دسته‌ بیل‌ آنرا روی‌ شانه‌ می‌گذاشتند و برای‌ توزین‌ بارهای‌ سنگین‌ به‌ کار می‌رفته‌ است‌.

 ——————————–

 قُپه‌ خشخاش‌         qopey-xeىxہى :                       گرز خشخاش‌

 ——————————–

 قُچْ                    qoc :                لِه‌ شدن‌

 ——————————–

 قَچِّ خو               qacc-e-xu :                  پر از خون‌

 ——————————–

 قِدَّرَه‌                  deddara :                    قدّاره‌

 ——————————–

 قُدْزِدُمْ                 qod zedom :                جوش‌ زدم‌

 ——————————–

 قُرتِش‌ (قرت‌)                   qort :               آب‌ دهانش‌

 ——————————–

 قُرْتُم‌ وَتَه‌ د’ادُمْ      

 qortom va tah dہdom :             آب‌ دهنم‌ را فرو بردم‌

 ——————————–

 قرزنبی‌              qorzonbi :                    چاِ

 ——————————–

 قُرْصَک‌ رُو                      qorsak-e ru :                گردی‌ صورت‌

 ——————————–

 قُروتْ                qorut :             کشک‌

 ——————————–

 قُرّوک‌                qorruk :                       بیماری‌ «قُتق‌» را گویند.

 ——————————–

 قِزِل‌ خانُم‌            qezel-xہnom :              نوعی‌ بازی‌ محلی‌

 ——————————–

 قُط’ابْ                qotہb :             نوعی‌ نان‌ محلی‌ که‌ وسط‌ آن‌ از عدس‌ و سبزی‌ پخته‌ پر می‌شود

 ——————————–

 قَطی‌                  gati :                قاطی‌

 ——————————–

  قِلَنْدَر                qelendar :                   درویش‌ دوره‌ گرد بی‌ چیز

 ——————————–

 قَمْبَک‌                 qombak :                     چاِ

 ——————————–

 قِمِرمَه‌                qemerma :                  قُرمه‌

 ——————————–

 قِنَعَت‌                 gena’at :                      قناعت‌

 ——————————–

قیماِ                    qeymہq :                     سرشیر

 

 

 

 

برگرفته از کتاب ای خوش او روزها

اشعار اسفندیار  فیاضی

به کوشش علی مصباح

 

خبرهای مرتبط

پاسداشت گویش محلی

لحظاتی با اسفندیار فیاضی

آشنایی با واژگان محلی  م ن و

آشنایی با واژگان محلی ت ج چ

 

 

 


نوشته شده توسط:گنابادنیوز - 1916 مطلب
پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: 2722
برچسب ها:
دیدگاه ها
رضا جمعه 1 مهر 1390 - 10:10 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

سلام
مایوسم کردید
یه چندتا عکس از رژه امسال قرار میدادید بد نیود!!!
امسال یه جورایی رژه جالب بود، مخصوصآ گروهان دوره ۴۵ روزه که آقای افضلی روشون کار کرده بود، حالا جاش بود حداقل یه چندتا عکس میگذاشتید
کم کاری، نه اینقدر دیگه!!!

باتشکر
…….خدا نگهدار…….