سخنرانی دکتر مدنی در جمع دانشجویان

    به عنوان مقدمه ای که صحبتها آغاز بشود ضمن اینکه فرارسیدن اربعین حسینی را خدمت همه شما عزیزان تسلیت عرض می کنم و امیدوارم این جلسه که در خانه امام حسین علیه الصلوه و السلام برگزار شده توفیقی باشد برای همه ما برای گام برداشتن در مسیر حضرت ابا عبدلله و ادامه آن مسیری که عزت و عظمت این ملت و مملکت قطعاً‌در گرو ادامه آن راه است.
     انسانهایی که دور هم جمع می شوند برای رسیدن به مقصد چند گام دارند. این گامهای پشت سرهم نهایتاً‌ می تواند آن جمع را به پیروزی و مقصود برساند. اولین گام یک انگیزه های مشترک است یک اهداف کلی مبهم بدون چارچوب ولی بسیار مبنایی و اصیل . انگیزه هاست که ما را دور هم جمع می کند. اما این انگیزه ها باید رویش فکر بشود رویش کار بشود از این مرحله باید بگذریم وارد مرحله دومی شویم که آن انگیزه ها تبدیل شود به اهداف، چارچوب پیدا بکند مشخصاً تعین پیدا بکند روشن بشود که ما چی می خواهیم و به کجا می خواهیم برسیم. اگر خیلی بخواهیم مسیر را کوتاه و سریع رد بشویم مرحله بعدی بعد از اینکه اهداف برای همه ما مشخص و معین شد و چارچوب معینی پیدا کرد باید در گام سوم به راهکارها بیاندیشیم. حالا ما همه که اهداف مشترکی داریم می خواهیم به آن اهداف مشترکمان برسیم باید از چه مسیری حرکت کنیم. شما این سه گام را که با موفقیت برداشتید. انگیزه های مشترک اهداف مشترک و راهکارهای مشترک تازه در اول راه اقدام عملی هستید که همت مردانه و توان و وقت گذاشتن و مایه گذاشتن برای مسیر می خواهد که تا به این سرانجام برسیم.
    در هر مرحله ای هم معمولاً ریزش نیرو هست. وقتی بحث انگیزه هاست ولی وقتی می آید چارچوب پیدا کند می بینی نه تفاوت داریم. انگیزه من یک چیزی بود با اینکه احساس می کردیم مشترک است، ولی نه هدف شما چیز دیگر است هدف ما چیزی دیگری است. در مرحله اهداف اگر مشترک باشیم در راهکارها یک عده ای تندرو اند یک عده ای کند رواند یک عده طرفدار انقلابند یک عده طرفدار رفرم اند باز ریزش نیرو هست. در مرحله راهکار که بگذریم در مرحله اقدام عملی اصلی ترین مرحله ریزش نیرو است که خیلی از جمع ها حرف می زنند تصمیم می گیرند می نویسند کتبی می کنند ولی پای عمل می آید خیلی ها عقب می کشند و حاضر به فداکاری نیستند.
     برادران بزرگوار خواهر محترم اگر ما تعهدی را نسبت به منطقه مان احساس می کنیم. البته یک تعهد ملی داریم به عنوان یک فرد مسلمان به عنوان یک فرد ایرانی یک تعهدات ملی داریم. آن را ما در جامعه مان هر کدام در هر بخشی هستیم داریم دنبال می کنیم. آن تعهداتی که داریم وظایفی را داریم همه مان داریم به نحوی انجام می دهیم. الان و فعلاً و این جلسه بحث آنها نیست. اگرچه آنها اصیل است، اصیل تر است. برای همه مان مهمتر است. همه ما مسلمانیم قبل از اینکه گنابادی باشیم. همه ما مسلمانیم قبل از اینکه ایرانی باشیم. همه ما ایرانی هستیم قبل از اینکه اهل فلان  منطقه و روستا باشیم. ولی در این مجلسی که جمع ما همشهری ها جمع شده ایم یک تعهد منطقه ای و بخشی داریم. همین انگیزه شده محبت کردید در این فرصت دور هم جمع شدید بنده توفیق پیدا کردم خدمت شما برسم.

      تقاضایی که من از این جمع دارم که از این مرحله انگیزه ها به مرحله اهداف برسیم. اهداف را مشخص کنیم. از اهداف مشخص به راهکارهایی مشخص برسیم و بعد هم به صورت عملی دست همدیگر را بگیریم.
    خب در مرحله انگیزه ها یک گناباد سرافراز آرام پرتوانی باشد که موجب افتخارمان باشد. این انگیزه همه مان است. اما چطور می توان به این هدف رسید. این یک مساله است. هدف را دقیق تر مطرح کردن و راهکارهایی را بررسی کرده و بعد هم اقدام عملی کردن. متاسفانه در کشور انجام کار ساده نیست گاهی می بینی یک مسئله را دنبال می کنیم به حسب ظاهر همه مشکلاتش را حل کرده ایم ولی تا این به عمل برسیم واقعاً‌ خون جگر می شویم….
    …. خب خدمت شما عرض شود واقعاً عرض می کنم خیلی وقتتان را نگیرم. واقعاً‌در این خانه امام حسین خدا را شاهد می گیرم که گاهی به مرحله ای می رسد که آدم دلش می خواهد در بعضی از مسائل خجالت نکشد و یک فصل گریه کند. این قدر فشار زیاد می شود توقعات از یک طرف به اعتنایی ها و کم توجهی ها از یک طرف نظام اداری فشل قفل کرده از یک طرف. من اگر از شما دعوت می کنم می خواهم که واقعاً‌در مراحل کار هم جدی باشید…