آیین سنتی “بی‌بی گرد” در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسید
مسوول گردشگری اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گناباد گفت: آیین سنتی بی بی گرد (بی بی گلو) به عنوان یکی از سنتهای قدیمی این شهرستان در عید نوروز با شماره ۱۳۷ به تازگی در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسید.
مهدی ذوالفقاری افزود: آیین بی بی گرد از یک سال قبل با هدف احترام به مادربزرگها و گردش آنها در دامان طبیعت همه ساله همزمان با نهمین روز فروردین در منطقه نوغاب گناباد برگزار می شود.
وی ادامه داد: مردم منطقه نوغاب گناباد از دیرباز در چنین روزی مادربزرگها را که به دلیل کهولت سن امکان بیرون رفتن از منازل را ندارند با همکاری یکدیگر برای گردش به دامان طبیعت می برند و از آن زمان این آیین به عنوان بی بی گرد و یا در اصطلاح محلی، بی بی گلو معروف شده است.
ذوالفقاری اظهار داشت: آیین سنتی بی بی گرد با برنامه های متنوعی مانند کشتی، موسیقی سنتی، رقص محلی چکّ زدن، قصه گویی، شعرخوانی، طناب کشی، پله جستن (پرش طول)، تخم مرغ بازی، کاب دین (کبدی زو)، گوک ور ددنی، جوز بازی، الک دولک، پرتاب سنگ پنج منی، هفت سنگ، ور هم کود و رگ غمبک (یه قل دو قل ) همراه است.
یک پژوهشگر و نویسنده گنابادی هم می گوید: محوریت برگزاری آیین و جشن بی بی گرد با زن‌ها و دختران نوغاب گناباد است ولی نزدیک غروب مردان و جوانان فامیل نیز به همان محل رفته و با فاصله کمی از محل برگزاری آیین بی‌بی‌گلو به بازی‌های محلی از جمله تله جستن که یک نوع پرش طول است، کشتی و غیره می‌پردازند.
ابوالحسن دلشاد نوغابی افزود: هنگام غروب مراسم به پایان رسیده و در بازگشت باقی مانده غذاها از جمله اُماج که یک نوع غذای آیینی است را در دهانه کاریز (مظهر قنات) برای پرندگان و ماهی‌ها می‌ریختند که نشانه اهمیت دادن به حیوانات و حمایت از آن است.
وی اضافه کرد: آیین بی‌بی‌گرد از جمله آیین‌هایی است که به چند دلیل حائز اهمیت است و مهمترین آن ارتباط موثر بین نسل‌ها است، چرا که در دوره امروزی ارتباطات موثر بین افراد از جمله مادربزرگها و نوه‌ها، پدر، مادر، فرزندان و اعضای فامیل به نوعی دچار آسیب شده و بسیار کمرنگ است ولی مادربزرگ، فرزندان و نوه‌ها با صمیمیت و الفت یک روز کامل در کنار یکدیگر هستند و از این طریق شکاف و فاصله بین نسل‌ها کاهش می یابد.